Taylor Kuralı Ne Demek?
Taylor Kuralı
Taylor kuralı, Amerikalı iktisatçı John Taylor tarafından geliştirilmiş bir kuraldır. Bu kurala göre, merkez bankalarının politika faizlerini, gerçekleşen ve hedeflenen enflasyon ile gerçekleşen ve potansiyel çıktı düzeyi arasındaki fark ile aynı yönde değiştirmesi gerekmektedir. Bu şekilde, merkez bankaları hem fiyat istikrarını hem de ekonomik büyümeyi desteklemiş olurlar.✅ Kobiler Finans Desteği İle Nasıl Güçlenir? ➤
Taylor kuralının temel mantığı şudur: Eğer gerçekleşen enflasyon hedeflenen enflasyondan yüksekse, bu durumda merkez bankası faiz oranlarını artırarak enflasyonu düşürmeye çalışır. Böylece, tüketici ve yatırımcıların beklentilerini değiştirerek enflasyonist baskıları azaltır. Eğer gerçekleşen enflasyon hedeflenen enflasyondan düşükse, bu durumda merkez bankası faiz oranlarını düşürerek enflasyonu artırmaya çalışır. Böylece, talebi ve üretimi canlandırarak deflasyonist baskıları azaltır.
Benzer şekilde, eğer gerçekleşen çıktı düzeyi potansiyel çıktı düzeyinden yüksekse, bu durumda merkez bankası faiz oranlarını artırarak ekonomiyi soğutmaya çalışır. Böylece, aşırı ısınma ve talep kaynaklı enflasyon risklerini önler. Eğer gerçekleşen çıktı düzeyi potansiyel çıktı düzeyinden düşükse, bu durumda merkez bankası faiz oranlarını düşürerek ekonomiyi ısıtmaya çalışır. Böylece, durgunluk ve arz kaynaklı deflasyon risklerini önler.
Taylor kuralının bir avantajı, merkez bankalarının politika faizlerini belirlerken basit ve şeffaf bir yöntem sunmasıdır. Bu sayede, merkez bankalarının karar alma süreci daha anlaşılır ve öngörülebilir hale gelir. Taylor kuralının bir dezavantajı ise, gerçek hayatta karşılaşılan karmaşık ve değişken koşulları tam olarak yansıtmamasıdır. Bu nedenle, Taylor kuralı bir rehber olarak kullanılabilir ancak tek başına yeterli değildir.
Taylor kuralı, merkez bankalarının para politikasını belirlerken ne kadar sıkı veya gevşek davranması gerektiğini gösterir. Eğer enflasyon hedeflenen seviyenin üzerinde ise, merkez bankası faiz oranlarını artırarak ekonomiyi soğutmaya çalışır. Eğer reel GSYİH potansiyelinin altında ise, merkez bankası faiz oranlarını düşürerek ekonomiyi canlandırmaya çalışır.
Taylor kuralı, birçok ülkenin merkez bankası tarafından kullanılmaktadır. Ancak bu kuralın bazı dezavantajları da vardır. Örneğin, doğal reel faiz oranı ve potansiyel GSYİH gibi değişkenler gözlemlenemez ve tahmin edilmesi zordur. Ayrıca, Taylor kuralı dış şoklara veya finansal istikrarsızlıklara karşı esnek değildir. Bu nedenle, merkez bankaları Taylor kuralını sadece bir rehber olarak kullanmalı ve diğer faktörleri de dikkate almalıdır.
Benzer şekilde, eğer gerçekleşen çıktı düzeyi potansiyel çıktı düzeyinden yüksekse, bu durumda merkez bankası faiz oranlarını artırarak ekonomiyi soğutmaya çalışır. Böylece, aşırı ısınma ve talep kaynaklı enflasyon risklerini önler. Eğer gerçekleşen çıktı düzeyi potansiyel çıktı düzeyinden düşükse, bu durumda merkez bankası faiz oranlarını düşürerek ekonomiyi ısıtmaya çalışır. Böylece, durgunluk ve arz kaynaklı deflasyon risklerini önler.
Taylor kuralının bir avantajı, merkez bankalarının politika faizlerini belirlerken basit ve şeffaf bir yöntem sunmasıdır. Bu sayede, merkez bankalarının karar alma süreci daha anlaşılır ve öngörülebilir hale gelir. Taylor kuralının bir dezavantajı ise, gerçek hayatta karşılaşılan karmaşık ve değişken koşulları tam olarak yansıtmamasıdır. Bu nedenle, Taylor kuralı bir rehber olarak kullanılabilir ancak tek başına yeterli değildir.
Taylor Kuralı Nasıl Hesaplanır
Taylor kuralı, merkez bankalarının faiz oranlarını belirlemek için kullandıkları bir formüldür. Bu formül, enflasyon ve reel GSYİH arasındaki ilişkiye dayanır. Taylor kuralı şöyle ifade edilebilir:- i = r* + π + 0.5(π - π*) + 0.5(y - y*)
Taylor kuralı, merkez bankalarının para politikasını belirlerken ne kadar sıkı veya gevşek davranması gerektiğini gösterir. Eğer enflasyon hedeflenen seviyenin üzerinde ise, merkez bankası faiz oranlarını artırarak ekonomiyi soğutmaya çalışır. Eğer reel GSYİH potansiyelinin altında ise, merkez bankası faiz oranlarını düşürerek ekonomiyi canlandırmaya çalışır.
Taylor kuralı, birçok ülkenin merkez bankası tarafından kullanılmaktadır. Ancak bu kuralın bazı dezavantajları da vardır. Örneğin, doğal reel faiz oranı ve potansiyel GSYİH gibi değişkenler gözlemlenemez ve tahmin edilmesi zordur. Ayrıca, Taylor kuralı dış şoklara veya finansal istikrarsızlıklara karşı esnek değildir. Bu nedenle, merkez bankaları Taylor kuralını sadece bir rehber olarak kullanmalı ve diğer faktörleri de dikkate almalıdır.
Yorumlar